Sinds 1969 samen
In 1840 werd een aanvang gemaakt met de drooglegging van het Haarlemmermeer. De stoomgemalen Cruquius, de Leeghwater en de Lijnden klaarden hun klus in 1852. Midden in de polder, op de kruising tussen de Hoofdvaart/Hoofdweg en de Kruisvaart/Kruisweg ontstond een dorp. Oorspronkelijk Kruisdorp genaamd en in 1868 omgedoopt tot Hoofddorp.
Aan het begin van de 20e eeuw komt ook het sociale beleid van de grond. Soms nog als particulier initiatief, geleidelijk aan ook meer als overheidszorg. De gemeente bouwt de eerste gemeentewoningen en legt in die jaren het eerste gemeentelijke sportterrein aan; het Concoursterrein. De georganiseerde sportbeoefening weerspiegelt het landelijke leven. De IJsclub Haarlemmermeer wordt opgericht evenals de Vereniging Vooruit, die zich richt op de paardenfokkerij en de paardensport.
Het eerste avontuur
Op 12 augustus koopt de gemeente een stuk terrein achter de Marktlaan voor fl. 17.800,–. Dat terrein zal dienst gaan doen als sportterrein en nadat het werd geëgaliseerd in 1913 wordt het op 19 juni beschikbaar gesteld aan de Vereniging tot Bevordering van de Paardenfokkerij “Vooruit”. Op 12 oktober 1919 zijn het de heren Piet Knaap (wethouder), Joost Boot (oud-burgemeester van Hilversum), Barend Asjes (eigenaar van “de Landbouw”, Rhoon Nanninga en Arie van Mourik, die als voorvechters van het voetbalspel besluiten een voetbalvereniging op te richten. De naam wordt “Voetbalvereniging Hoofddorp”en men speelt er uitsluitend op zaterdag, daar het vanwege de naleving van de Zondagswet niet toegestaan is op zondag te spelen. Burgemeester Slob geeft de nieuwe vereniging toestemming om gebruik te maken van het concoursterrein met een majestueuze accommodatie. Er is een verhoogde statribune, een houten (overdekte)tribune. Alleen mogen deze niet door de voetballers en hun publiek worden gebruikt. Ze blijven gereserveerd voor de Concours Hippique-gangers. Diverse kribbige correspondentie bevestigt dit regelmatig.
Als de V.V.H. zich in 1925 aansluit bij de Haarlemse voetbalbond worden ze ingedeeld in de derde klasse en … V.V.H. moet nu op zondag spelen. Dat stuit op grote tegenstand van de gemeenteraad en de burgemeester, die V.V.H. geen toestemming geeft op het Concoursterrein te spelen. Hij geeft wel toestemming om te voetballen, maar dan buiten de bebouwde kom en 200 meter van de openbare weg. Een nieuwe locatie wordt gevonden aan de Hoofdweg, achter het treinstation Hoofddorp. Het kleedhuis was achter café Bosman (thans Beurszicht) en de voetballers moeten over de spoorbrug lopen om op het veld te komen. Het stevige voetbal had behalve een aantal schorsingen en geldboetes ten gevolg en daardoor raakte de vereniging in financiële problemen. Het kwam zelfs zo ver, dat de bond V.V.H. uitsloot van verdere deelname aan de competitie. In de loop van 1926 kwam er een roemloos einde aan het voorvaderlijke bestaan van onze V.V.H.
Onze voorouders
E.T.O.
De drang tot voetballen bleef groot en dus werd in de groentezaak van Willem Cornelissen besloten om in competitieverband met een nieuwe voetbalvereniging uit te komen. Voor een oefenterrein kon men op dinsdag, donderdag en zaterdag terecht op het gemeentelijke terrein aan de Concourslaan. Een speelveld vond men achter de Hoofdweg, bij het station. Het veld was slecht, want het vee liep er door de week op. “Ome” Teun Dekker wist er raad op en werd de eerste terreinknecht van de nieuw op te richten vereniging. Omkleden kunnen de spelers zich in de schuur van Jaap van Wieringen. En wie zich wilde wassen na afloop, had de beschikking over de sloot direct naast het terrein; het is 1927… E.T.O. (Eerlijk Ter Overwinning) was van start! Na bestuurlijke problemen, wordt pas op 2 september 1928 wordt voor de eerste keer deelgenomen aan de competitie op het nieuwe terrein aan de J.C. Beetslaan. De accommodatie is een door de leden zelf in elkaar getimmerde keet,
bestaande uit twee kleedkamers. De wasgelegenheid bestaat uit 22 email schaaltjes gevuld met slootwater. Het tenue bestaat uit een wit shirt en rode broek, aangevuld met wit-rode kousen.
Hoofddorp Boys
In 1939 werd de andere helft van ons ouderpaar geboren: Rooms Katholieke Voetbal Vereniging Hoofddorp Boys. De oprichting geschiedde door de R.K. kerk zelf en is een zegen geweest. Kapelaan Huijboom regelde een terrein voor fl. 3,– per week bij boer Veldt aan de IJweg. Een oefenterrein werd gevonden bij C. van Leeuwen voor de somma van “twee Heilige Missen”. 5 april 1939 is de vereniging van start. Ook het clubtenue worst vastgesteld. Het is de bedoeling dat de Boys tot in lengte van dagen zullen optreden in zwarte broek, een wit shirt met blauwe band van rechterheup naar linkerschouder en blauw-wit gestreepte kousen. De vrijblijvende instelling van de verenigingssfeer moge blijken, dat er nooit ook maar één team compleet in het voorgeschreven tenue heeft gespeeld. Van 1939 tot 1969 heeft de vereniging met Rooms-Katholieke signatuur aan honderden Hoofddorpers een sportief, maar bovenal vriendschappelijk en gemoedelijk onderkomen geboden. Nog steeds denken velen met weemoed terug aan die dagen en laat daarmee een onuitwisbaar stempel achter. De sfeer was er minder fanatiek en een beetje familiair.
Op weg naar de S.V.
In de tweede helft van de zestiger jaren neemt de belangstelling voor sport sterk toe. Uit de schoot van E.T.O. werden nieuwe sporten geboren. Gestart werd met honkbal in een hoek van een voetbalveld tegen het tennisterrein aan. Deze honk- en softbalvereniging is anno 2010 uitgegroeid tot een van de grootste en meest vooraanstaande van Nederland. In de jaren 60 vond ook de noodlijdende handbalvereniging “Samen Een”, onderdak bij E.T.O.; de voetbalvereniging (V.V.) werd in 1966 een sportvereniging (S.V.).
Fusie
Voor een fusie zijn er twee nodig. Fusiepartner Hoofddorp Boys werd voor de fusie gereed gemaakt dor de Gemeente. Daar lagen plannen klaar om in Hoofddorp aan de Tuinweg, een ziekenhuis te realiseren. Dat zou onvermijdelijk betekenen dat Hoofddorp Boys moest verhuizen. Een rekensom leerde dat Hoofddorp Boys enkele tienduizenden guldens tekort kwam om elders een nieuw onderkomen te bouwen. Goede raad was duur en men kwam uiteindelijk terecht bij .. de buur! Nadat eerder beide besturen voor de fusie stemden waren op 26 juni 1969 de leden aan de beurt om zich uit te spreken. Bij E.T.O. was de uitslag 60 leden voor de fusie en 5 tegen; bij Hoofddorp Boys 55 leden voor en 15 tegen. De fusie was een feit en in juni 1969 kopte de Hoofddorpse Courant “Hoofddorp Boys en E.T.O. gaan samen!”
Het woord fusie is niet geheel correct. Hoofddorp Boys werd opgeheven en ingevoegd bij de S.V. E.T.O. Na enige discussie werd gekozen voor de naam S.V. Hoofddorp. Ook de clubkleuren werden keurig samengevoegd; het blauw-wit van Hoofddorp Boys kwam bij het rood-wit van E.T.O., zodat de nieuwe vereniging S.V. Hoofddorp ging spelen met het thans zo bekende rood-wit-blauwe tenue.
Perikelen
De leden van E.T.O. en de Hoofddorp Boys konden heel goed met elkaar opschieten, maar de problemen lagen op een ander vlak. Door het samengaan van de S.V. voetbal enerzijds en de honk- basket- en handbalvereniging anderzijds eiste elke onderafdeling zijn plek op aan de tafel. Wie heeft wat te vertellen en wie gaat het betalen vormden de basis voor het eind van de S.V. als omni-vereniging. 10 jaar na de fusie, eindigde in 1979 de omni-vereniging en gingen de voetballers alleen verder.
Accommodatie
Begin jaren zeventig zou S.V. Hoofddorp een nieuwe accommodatie in gebruik nemen aan de Arnoldushoeve. De aanleg ervan werd door diverse partijen aanzienlijk en onnodig vertraagd. Daardoor bleef de S.V. voorlopig nog op het Concoursterrein en de velden aan de Tuinweg aanwezig. Omdat S.V. Hoofddorp een nieuw complex zou gaan betrekken, onderhield de gemeente deze speelvelden niet meer en hielp ook het Concours Hippique met het omwoelen van het hoofdveld ook niet echt de veldkwaliteit te verbeteren. Van 1971 tot 1973 heeft de fusievereniging op deze abominabele velden moeten spelen. In januari 1973 was de situatie zeer precair en pas op 4 februari 1973 was de ingebruikneming een feit. Op 31 januari 1986 wordt de eerste paal geslagen voor de nieuwe kantine op het sportcomplex aan het Leenderbos in de wijk Overbos; de nieuwe verhuizing kondigt zich aan. Een jaar later is het complex klaar. Na een open huis volgde een openingswedstrijd onder leiding van de bekende scheidsrechter Bep Thomas.
In 2002 verhuist S.V. Hoofddorp opnieuw; nu naar de huidige locatie aan de IJweg op het sportcomplex de IJvelden. Midden tussen de weilanden verrijst een complex met maar liefst acht speelvelden, een zelfgebouwd clubgebouw, een hoofdveld met tribune, twee verlichte speelvelden en een enorme parkeerplaats. S.V. Hoofddorp groeit in deze periode uit tot een kwaliteitsvereniging met meer dan 1.400 leden en ruim 90 teams. Officieel is de eerste activiteit op het complex De IJvelden geweest in februari 2002, in hetzelfde jaar dat S.V. Hoofddorp 75 jaar bestond en dat Zondag-1 kampioen werd en promoveerde naar de 2e klasse en de Zondag-2 kampioen werd en promoveerde naar de Res. 1e klasse.